بلیت مریخ ۳۵۰ میلیون تومان؛ ایلان ماسک بزرگترین برنامه‌ی مریخ را آغاز می‌کند

دیشب ایلان ماسک مدیر عامل شرکت اسپیس ایکس در «کنگره‌ی بین‌المللی فضانوردی» (IAC) که در مکزیک برگزار شد، از برنامه‌ای فوق‌العاده بلندپروازانه برای سفر انسان به مریخ خبر داد. برنامه‌ای که قرار است در نهایت یک میلیون نفر را طی ۱۰۰ تا ۲۰۰ سال آینده در مریخ ساکن کند و ظاهرا با قیمت‌های امروزی، بلیت هر سفر را به ۱۰۰ هزار دلار یا همان ۳۵۰ میلیون تومان خودمان کاهش دهد. طبق گفته‌ی ایلان ماسک، فضاپیماهایی که انسان را در این سفر به مریخ می‌برند در مرحله‌ی ابتدایی هرکدام ظرفیت ۱۰۰ مسافر را دارند و می‌توانند در عرض ۸۰ روز به مریخ برسند. با پیشرفت فناوری قرار است ظرفیت فضاپیماها تا ۲۰۰ نفر یا بیشتر افزایش و مدت زمان سفر به ۳۰ روز کاهش یابد. سخنرانی دیشب ایلان ماسک بزگترین سخنرانی او بوده و طبق گفته‌ی خودش، ماموریت اصلی زندگی او «تبدیل انسان به گونه‌ای میان سیاره‌ای» است. در ویدیوی زیر می‌توانید به طور خلاصه کل فرایند سفر به مریخ به سبک ایلان ماسک را ببینید. اگر نتوانستید از پنجره‌ی زیر ویدیو را ببینید، آن‌ از این لینک دانلود کنید.

‌

همان‌طور که در ویدیوی بالا هم دیدید، برنامه‌ی اسپیس‌ایکس باز هم بر موشک‌ها و فضاپیماهایی که قابلیت استفاده‌ی مجدد دارند بنا نهاده شده است. یک موشک فوق‌العاده بزرگ که به همراه فضاپیما طول آن به ۱۲۲ متر می‌رسد و از سکوی پرتاب شماره‌ی ۳۹A در کیپ کاناورال فلوریدا پرتاب می‌شود. این موشک به همراه فضاپیما، بلندترین موشک جهان است و حتی ۱۱ متر از موشک «ساترن ۵» که در ماموریت‌های آپولو استفاده شد طول بیشتری دارد. هر موشک می‌تواند تا ۱۰۰۰ بار استفاده شود. این موشک قرار است در مرحله‌ی اول از ۵۰ تا ۶۰ «رپتور انجین» (Raptor Engine) که به تازگی آزمایش شده و نسل بعدی موتورهای موشک اسپیس‌ایکس است استفاده کند. ظاهرا که قرار است اسم فضاپیمایی که ۱۰۰ نفر مسافر را درون خود جای می‌دهد، «هارت آو گولد» (Heart of Gold) باشد. این اسم از یک طنز علمی تخیلی رادیویی به نام «راهنمای هیچ‌هایک کننده‌ها به کهکشان» که در سال ۱۹۷۸ از شبکه‌ی BBC Radio 4 پخش می‌شده گرفته شده است.

این موشک قدرتمند بعد از اینکه فضاپیما را به مداری مشخص فرستاد، به زمین باز می‌گردد. سپس به جای فضاپیما، یک تانک سوخت روی آن نصب می‌شود تا مجددا پرتاب شود و به سوی فضاپیما که اکنون در «مدار پارکینگ» قرار گرفته برود. در مدار مشخص، تانک سوخت از استیج اول موشک جدا می‌شود و با پهلوگیری به فضاپیما، مخزن سوخت آن را پر می‌کند. تانکر و موشک به صورت جداگانه به زمین برمی‌گردند. سپس فضاپیما از مدار زمین خارج می‌شود و با سرعت خیلی زیاد به سمت مریخ حرکت می‌کند. در مسیر برای تامین انرژی الکتریکی، پنل‌های خورشیدی فضاپیمای گولد آو هارت باز می‌شوند. طبق آن‌چه ایلان ماسک می‌گوید، در این احتمالا ۸۰ روزی که مسافران سوار بر فضاپیما هستند، انواع امکانات تفریحی را دارند تا حوصله‌شان سر نرود. در ضمن فضاپیما فاقد فناوری ایجاد جاذبه‌ی مصنوعی است و بنابراین مسافران در بی‌وزنی کامل به سر می‌برند. ایلان ماسک می‌گوید که آن‌ها می‌توانند از همین موقعیت برای تفریح و انواع بازی‌های گرانش صفر استفاده کنند. وقتی فضاپیما به مریخ رسید، در اتمسفر آن شیرجه می‌زند و به آرامی روی سطح سیاره فرود می‌آید. سپس مسافران بیرون می‌آیند و به هر صورت با امکاناتی که دارند شروع به مستعمره کردن مریخ می‌کنند.

ناوگانی از فضاپیماهایی که هرکدام ۱۰۰ نفر ظرفیت دارند روی مریخ فرود می‌آیند.

مشخص است برای اینکه یک میلیون نفر به مریخ بروند، به هزاران سفر این چنینی نیاز است. ایلان ماسک امیدوار است که بتواند علاوه بر افزایش ظرفیت فضاپیما، زمان سفر را کاهش دهد و بتواند همزمان ناوگانی از فضاپیماها را به سوی مریخ بفرستد. در ضمن سوخت فضاپیمایی که انسان را به مریخ می‌رود عمدتا متان است و بنابراین انتظار می‌رود روی مریخ تاسیساتی ساخته شود که بتواند با استفاده از یخ‌های زیرسطحی و کربن‌ دی‌اکسید موجود در اتمسفر، متان لازم برای پر کردن مخزن سوخت فضاپیما را بسازد. بدین ترتیب سفر مریخ به صورت دو طرفه می‌شود بی‌بازگشت نیست. بعلاوه مریخ می‌تواند به ایستگاهی برای سفر انسان به سیارات دورتر منظومه‌ی شمسی تبدیل شود. پرتاب از سطح مریخ به موشک بزرگی که روی زمین استفاده می‌شد نیاز ندارد چون گرانش سطح مریخ خیلی کمتر است و با بوسترهای خود فضاپیما هم می‌توان از سطح سیاره بلند شد. ایلان ماسک می‌گوید که بعد از این مرحله به راحتی می‌توان به سیارات و اقمار دیگر منظومه‌ی شمسی هم سفر کرد. بدین ترتیب که می‌توان از مریخ به سمت قمرهای مشتری رفت و حتی تا قمر انسلادوس زحل رسید. او امیدوار است که درست مثل ایستگاه‌های شارژ الکتریکی خودروهای تسلا در بزرگراه‌های آمریکا، بتواند در فضای میان سیاره‌ای و روی سیارک‌ها یا اقمار، ایستگاه‌های سوختی بوجود آورد تا ناوگان حمل و نقل میان سیاره‌ای را تغذیه کند. ایلان ماسک در سخنرانی دیشب گفت که تبدیل انسان به گونه‌ای میان‌سیاره‌ای، ماموریت زندگی اوست.

هدف نهایی، سفر انسان به کل منظومه‌ی شمسی است.

ایلان ماسک دیشب گفت که پروژه‌ی «حمل‌کننده‌ی استعماری مریخ» (MCT) را به «سامانه‌ی حمل و نقل میان سیاره‌ای» (ITS) تغییر داده است چون هدف نهایی او فتح همه‌ی منظومه‌ی شمسی است. هنوز زمان پرتاب اولین فضاپیمای حامل انسان به مریخ اعلام نشده ولی انتظار می‌رود ماموریتی که قرار است فناوری‌های لازم برای این کار را آزمایش کند سال ۲۰۱۸ به سوی این سیاره پرتاب شود.

برنامه‌ی ایلان ماسک از نظر فناوری و علمی فوق‌العاده بلندپروازانه به حساب می‌آید و احتمالا دانشمندان و مهندسان ناسا با بدبینی خیلی زیاد به آن نگاه می‌کنند. به خصوص اینکه ایلان ماسک طبق انتظار در سخنرانی دیشب اشاره‌ی زیادی به جزییات نکرد. به احتمال زیاد خود او و مهندسانش هم از جزییات چیز زیادی نمی‌دانند. حتما پرتاب تا رسیدن به مریخ، فرود فضاپیمای چند صد تنی، فراهم کردن زیرساخت‌ها روی این سیاره و غیره، از نظر فنی بسیار مشکل خواهند بود. شاید اصلا بتوانیم آن را بزرگترین کمپین انسان هوشمند بعد از مهاجرت از آفریقا به دیگر نقاط کره‌ی زمین بدانیم. یک نکته‌ی بدبینانه اینکه خیلی وقت است خبری از برنامه‌ی «مارس وان» (Mars One)، پروژه‌ای که با نام‌نویسی از مردم عادی شروع شد و ایلان ماسک قرار بود برای سفری بی‌بازگشت و استعمار مریخ افرادی را به این سیاره بفرستد نیست. در برنامه‌ی مارس وان ایرانیان زیادی ثبت نام کردند که نام چند نفر از آن‌ها هم به لیست نهایی راه یافت. به هر صورت این برنامه هر سرنوشتی که داشته باشد، آرزویی برای بشر است که بالاخره دیر یا زود محقق خواهد شد.